Verbonden in liefde
Inleiding
JA, God wees in ons midden, om ons zijn te vieren in uw huis. Welkom allen in deze viering en fijn dat we elkaar weer mogen ontmoeten.
Wie had ooit kunnen bedenken dat hier samen komen, samen bidden en zingen verboden zou worden.
Niet door machtsvertoon maar voor eigen behoud, voor ieders gezondheid hebben we elkaar anderhalf jaar niet gezien.
Naast alle nare berichten van ziekte, eenzaamheid, sterfte is ons jubileumjaar ook een jaartje opgeschoven.
Ja opgeschoven, want dit feest kunnen we nog inhalen. En nu zijn wij er weer klaar voor en hebben er weer zin in.
De lezingen van vandaag zijn niet de gemakkelijkste; In het evangelie van vandaag horen we hoe Jezus, in een discussie met farizeeën, opkomt voor huwelijkstrouw. En wanneer mensen hun kinderen bij Hem brengen, omarmt Hij hen als iets kostbaars.
Wat hebben die twee verhalen met elkaar te maken? Beide gaan over Gods Liefde zoals die zichtbaar is geworden in de persoon van Jezus. Want wanneer mensen van elkaar houden, heeft dat – aldus Marcus – alles te maken met de manier waarop God van mensen houdt.
Hopelijk zijn we in ons binnenste voldoende kind om dat te begrijpen.
Maar, wat een moeilijk thema …
Is liefde uitsluitend:
Tussen man en vrouw?
Tussen ouders en kinderen?
Is dat alleen “juiste” liefde?
Doet het minder pijn:
Als je relatie op de proef wordt gesteld?
Als samenleven niet meer gaat?
Als deze niet in de kerk is bezegend?
Zelfs al had je daar graag voor gekozen?
Maar wordt dat niet gedoogd?
Ga je daar minder zorgvuldig mee om?
Jezus die ons voorbeeld is, Liefde is Zijn boodschap, Hij zocht die onder mensen, Mensen aan de zelfkant van het leven.
Die hij niet zag als die zwerver, melaatse, bedelaar, maar als mens.
Zou diezelfde Jezus dan oordelen of veroordelen, als het bij mensen om echte liefde gaat?
Onbaatzuchtige, respectvolle ware liefde?
Als het niet gaat over man en vrouw, maar man en man of vrouw en vrouw?
Geloof er niks van.
Gelukkig wappert hier buiten de regenboogvlag.
Marielle